استانداردهای طراحی رستوران
رستوران ASSET
معماران: Bates Masi + Architects
سال:2019
عکاس: Bates Masi
شخصیت معمارانِ منهتن، در معماری آنهاست. با بازسازی ساختمان ها و گذر زمان و روزها ، ردپایی از گذشته باقی می ماند، و خود را به عنوان ستون یا بافتی که از طریق لایه های پی در پی رنگ، خون ریزی می کند بیان می کند. در نوسازی خیابان ۳۲۹ کلمبوس برای ایجاد رستوران asset، ما به دنبال کاوش فضای موجود در جستجوی بافت‌های منحصر به فرد و اشاراتی از گذشته هستیم که تجربه مهمان را غنی می‌کند.
در فرآیند اسکن سه‌بعدی ساختمان، طاق های فلزی گسترش‌یافته و در بالای سقف مجهز به اعلام حریق شدند. حفره‌ها به عنوان یک عنصر افشا کننده و یک طرح موثر برای معرفی چندین تابع ایجاد شدند. به طور خلاصه، ریتم موجود در طراحی آن‌ها فضای گسترده و بزرگ را به یک مقیاس نزدیک‌تر و گرم تر تجزیه می‌کند. از لحاظ ساختاری، آن‌ها تیر فولادی را پنهان می‌کنند، که در زیر آن پله‌ها، قفسه‌های میله‌ای، و لوازم روشنایی قرار دارند و به این عناصر اجازه می‌دهند بسیار ظریف تر از خود به نظر بیایند و جلوه کنند.
بسته به اندازه دهانه در فلز استفاده شده و چگونگی نورپردازی آن، مواد می‌توانند دستکاری شوند تا شفافیت خود را تنظیم کنند.از این رو می‌تواند به عنوان نرده در یک پلکان ظریف استفاده شود؛ یا به عنوان یک پنجره مشبک تهویه شود؛ یا با عایق جفت شود تا به جذب‌کننده آکوستیک تبدیل شود؛ یا حتی برای پنهان کردن تجهیزات مکانیکی و به عنوان لایه ایجاد شود؛ یا برای نگه داشتن بطری‌های نوشیدنی تعبیه شود.
فرآیند ایجاد حفره نیز برای قاب‌بندی چوب بلوط دیوارها به کار برده شد. برای از بین بردن آسیب پذیری چوب ها در بین تخته ها شن و ماسه و خرده چوب بکار رفته و از این طریق آن را تقویت کرده و جذب صدا در آن را افزایش می دهند. قسمت‌هایی از این دیوارها از طریق ماسه زنی پوشیده شده بودند و خط تیزی از کنتراست و تضاد بین بخش‌های فرسوده و بخش‌های هموار را ایجاد می‌کردند.
معماری به نوعی است که هنوز یادآور و بازمانده ای از تکرار فضای قبلی است و یک تجربه غذاخوری منحصر به فرد را ارائه می‌دهد که به محله ی پایین و خیابانِ بالای نمای دیوار شیشه‌ای مشرف است و یک منظره ی عالی محیا کرده. یک پلکان بزرگ که سطوح را به هم متصل می‌کند به دو بخش تقسیم می‌شود، یک طرف برای خدمت و دیگری برای میهمانان. دو طرف در یک منحنی آرام که یادآور طاق‌های سقف است ادغام میشوند. زیرِ فضای اجرا موسیقی می‌تواند به اتاق‌های ناهارخوری خصوصی با صفحه های فلزی گسترش‌یافته تقسیم شود. نور از صفحه نمایش عبور می‌کند تا شفافیت آن‌ها کاهش یابد.
با استفاده از دستکاری و تغییر هدفمند مواد، هر کدام از آن‌ها کمی از تاریخچه فضا را منعکس می‌کنند، فروشگاه خرده‌فروشی
سابق به منظور ایجاد انواع تجارب به غذا خوری تبدیل می‌شود: مهمانی‌های شاد در بار، موقعیت‌های خانوادگی خاص در یک اتاق غذاخوری خصوصی، و جایگاه مخصوص ضیافت. هر فضا برای یک تجربه خاص طراحی شده‌است اما از نظر مواد و جزییات منسجم است.
برای ارتباط با کارشناسان طرح تو طرح و دریافت مشاوره، روی دکمه زیر کلیک کنید.
دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است