رنزو پیانو در سال 1937 در جنوب ایتالیا، در خانواده‌ای معمار به دنیا آمد .تحصیلات خود را در پلی‌تکنیک میلان انجام داد. هنگامی که دانشجوی معماری در دانشگاه پلی‌تکنیک معماری میلان بود مرتب از پروژه‌های ساختمانی پدرش بازدید می‌کرد که این بازدیدها تجربه‌های علمی و کارآمدی را برای او به ارمغان آورد.
او در خانواده‌ای متولد شد که حرفه‌ی اصلی بیشترشان ساختمان‌سازی بود، پدربزرگ، پدر، عموها و یک برادر او پیمانکار بودند. اصولا او هم باید همین راه را در پیش می‌گرفت اما علی‌رغم بی‌میلی پدرش، معماری را به‌عنوان حرفه‌ی خود انتخاب کرد، اما هرگز نتوانست از ریشه‌های خانوادگی خود و وابستگی به مسائل اجرایی ساختمان‌سازی دل بکند .او پسری خجالتی بود که در منطقه پیکی زندگی می‌کرد در آن‌جا منظره‌ای از طبیعت وجود نداشت و آفتاب سوزان هم آن‌ها را دچار مشکل می‌کرد لذا تصمیم گرفت تا سایبانی از برگ در امتداد باد به طور ثابت درست کند و این اولین کار او در راستای معماری بود. 
در بین سال‌های 1965 تا 1970 او تجارب زیادی با مسافرت‌های دانشجوئی به آمریکا و بریتانیا به دست آورد و در این موقع بود که با جیمز پرو آشنا شد و دوستی آ‌ن‌ها تاثیر به‌سزایی در حرفه‌ای شدن او داشت به این ترتیب نظرات خود را اثبات کرد و با کسانی که به مخالفت از او می‌پرداختند به جنگ رفت و خواستار مسابقه دادن با آن‌ها بود.
« پیانو » برای انجام کار و شروع کار هیچ اقدامی نکرد زیرا اولا خجالتی بود و ثانیا از جواب‌های منفی که ممکن بود بشنود‌، واهمه داشت ولی سرانجام برای شروع کار به یک دفتر مهندسی رفت تا کار خود را شروع کند‌. کار اولیه‌ی او سرهم کردن مجدد دستگاه‌های تلویزیون بود تا ایرادهای احتمالی را شناخته و راهکارهای پیشنهادی را مورد بررسی قرار دهد تا این دستگاه‌ها طراحی شوند.

شروع درخشش حرفه‌ای رنزو پیانو

رنزو پیانو که اکنون معماری است 80 ساله است، شهرت جهانی‌اش را ابتدا پس از طراحی مرکز فرهنگی ژورژ پومپیدو در پاریس به دست آورد.
این مجموعه که با همکاری معمار جوان انگلیسی ریچارد راجرز طراحی شده بود، از آثاری است که تلاش برای نوآوری و رسیدن به مفاهیم و تعاریف جدید در چارچوب اصول شناخته شده‌ی معماری را به وضوح می‌توان در آن مشاهده کرد.
تلاش برای یافتن مفاهیم جدید، همواره مهم‌ترین عامل تأثیر گذار در تعالی و تکامل هنر و تمدن بشر بوده و معماری نیز، به مثابه مهم‌ترین تجلی هنر و تمدن بشری، از این قاعده مستثنی نبوده است. در میان معماران، فراوانند کسانی که عمر حرفه‌ای‌شان را در تلاش برای رسیدن به افق‌های جدید سپری کرده‌اند و همین افراداند که نقاط عطف معماری جهان را رقم زده‌اند. از آن پس، پیانو در راستای همین تلاش، فرصت طراحی پروژه‌هایی با عملکردها، بسترها و مقیاس‌های مختلف را به دست آورد و پیشرفتی مداوم و بی‌وقفه را به نمایش گذاشت.
همه‌ی این عوامل دست به دست هم داد و باعث شد که پیانو بتواند تلفیقی واقعی از هنر، معماری و مهندسی را بدست آورد. وی همچنین بسیاری از هنرمندان برجسته‌ی سرزمین مادری‌اش همواره در جستجوی تحول، نوآوری و ابداع بود اما در راستای این تلاش هرگز از سنت‌ها و فلسفه‌های بومی دور نمی‌شد و طبیعت جایی که در سال‌های اخیر توانست بهترین نمونه‌های معماری سبز را خلق کند که بی‌شک نقشی اساسی در گسترش مفهوم پایداری داشته است.

سبک معماری رنزو پیانو 

معماری پیانو در واقع گردآوری هنر، معماری و مهندسی در ترکیبی چشمگیر است. اگر چه آثار او جدیدترین تکنولوژی زمان را در خود دارد، ریشه‌های آن به وضوح به فلسفه و فرهنگ کلاسیک ایتالیا باز می‌گردد. علاوه بر این، وی عمیقا مباحث مربوط به سکونت‌گاه و معماری پایدار را در دنیای امروز، که دائما در حال تغییر است مدنظر دارد.
همچون برونلسکی، پیانو عقیده دارد که معمار باید بر فرآیند ساخت، از مرحله طراحی تا پایان اجرا، حکمرانی کند. ساختمان‌های پیانو بر خلاف همفکران او – فاستر و راجرز- تاثیری شگرف بر تماشاگر نمی‌گذارد. ساختمان‌های او ساده، معقول، سبُک و طبیعی هستند. ثوابت کارهای پیانو، اصول ازلی معماری از قبیل: توجه به طبیعت (به مثابه محیط طبیعی که پروژه در آن قرارمی‌گیرد، الهام از فرم‌های طبیعت، به کاربردن عناصر طبیعی نظیر گیاهان، آب و نور و استفاده از مصالح طبیعی نظیر چوب و سنگ)، توجه به سایت و کشف اصل استقراری نهفته در خصوصیات سایت، مورفولوژی زمین، رابطه انسان با معماری و غیره است.
برای خواندن مطالب بیشتر به وبلاگ طرح تو طرح مراجعه کنید.

بررسی آثار معماری رنزو پیانو

پروژه مرکز فرهنگی تیژبائو

از فاصله دور و از میان صنوبرهای احاطه کننده ساحل، در نگاهی اجمالی، دهکده را به خوبی می‌توان دید. این منظره، در ترکیب با فعالیت‌های ساختمان‌سازی دهکده، انگیزه لازم برای ساخت مجموعه‌ای جدید را به وجود می‌آورد. همچنین این پروژه بیان کننده بینشی عمیق نسبت به توانایی‌های معماری معاصر و چگونگی ترکیب آن با جزئیات و ریزه‌کاری‌های تمدن و فرهنگ بومی منطقه است. این پروژه قادر است علاوه بر تفکری گم شده در زمان، برای ایجاد رابطه با محیط طبیعی اطرافش را نیز به خوبی به تصویر بکشد. همین موضوع، ما را به شناخت انگیزه‌های پیانو برای راه حل‌هایی برای ساخت و ساز بدون مداخله مضر در محیط طبیعی هدایت می‌کند. اما مهم‌تر از همه، ما را به تفکر وا می‌دارد که راه حل‌ها و رویکردهای او تا چه اندازه توانسته استفاده از مصالح طبیعی و بومی یک منطقه را مانند ابزارهایی ارزشمند برای حفظ تعادل‌های فرهنگی و طبیعی منطقه پیش ببرد. سازه این ساختمان در لایه است و خلا بین دو جداره، برای خنک کردن و تهویه فضاهای داخلی مناسب می‌باشد. یکی از جلوه‌های اصلی این مجموعه، قدرت اجرایی به کار رفته از نظر صنعت‌گری برای ساخت آن‌هاست که ریشه در تمدن و فرهنگ منطقه دارد. شبکه‌ای تنیده با بافتی ظریف، پوسته خارجی ساختمان‌ها را تشکیل می‌دهد و با ارتعاش‌هایی متغیر که در قسمت‌های مختلف متفاوت است، پوسته خارجی ساختمان را پویاتر می‌کند. این شبکه در اطراف تراکم کم‌تری دارد و با نزدیک شدن به مرکز، حجم‌ها فشرده‌تر می‌شود.
همین شبکه در پوسته داخلی ساختمان علاوه بر ایجاد سایه‌بان و کرکره در برابر نور خورشید، کنترل میزان شفافیت فضاهای داخلی را نیز میسر می‌کند. تعدادی نورگیر و دریچه تنظیمی در سقف مجموعه به تاثیر همرفت حرارتی بین دو پوسته کمک می‌کند. شمالی بودن این قسمت ساختمان‌ها باعث جریان هوا از طریق کانال‌ها و مجراهای بین دو پوسته داخلی و خارجی ساختمان تسریع شود و در سمت دیگر، سطح شیب دار سقف قرار گرفته که فضای داخلی ساختمان‌ها را تعریف می‌کند.
فرم نهایی نیز در تونل‌های باد آزمایش شده تا بتواند در برابر شرایط محیطی منطقه از جمله بادها و تند بادهای قوی سازگاری لازم را به دست آورد. همه این ساختمان‌ها مشرف به حاشیه آب هستند  و در امتداد یک خط منحنی با نظم هندسی خاص چیده شده‌اند. سازماندهی کلی مجموعه بر تجارب مختلف معمار از فضاهای فرهنگی و الگوهای رفتاری این منطقه در برابر چنین فعالیت‌هایی معطوف است.

پروژه دفتر کارگاه ساختمانی رنزو پیانو

کابین شیشه‌ای راه‌آهن دو طرفه، به آرامی از شیب تند صخره‌ای که از میان دریا در منطقه ولتری و آریزونا بیرون آمده، بالا رفته و تغییر ناگهانی در شیب منطقه‌ای با  شیب کمتر را ایجاد کرده است که نواحی پرگلی را احاطه می‌کند. در این قسمت کم حجم و کم شیب با ساختمان کارگاه ساختمانی رنزو پیانو مواجه می‌شویم. گل‌های بامبو و سایر گونه‌های گیاهی قسمت‌هایی از ساختمان را از دید مخفی می‌کند منظره‌ای غیرعادی و استثنایی برای این منطقه کوهستانی ایجاد می‌کند. معجزه این بستر استثنایی درست در میان نیشکرها و بوته‌های گل‌دار رخ می‌دهد، بستری که می‌تواند نشان دهنده حضور گلخانه‌های قدیمی در مناطق  مزروعی ساحل لیگوریان باشد اما اکنون به فضایی توام با سادگی تبدیل شده است. این ساختمان دفتر کاری است که به تلاش برای سازگاری با محیط محدود ایجاد شده توسط شهرمدرن پافشاری می‌کند یا به عبارت دیگر محل کاری که درهمه زمان‌ها از طریق افزایش ابعاد محیط طبیعی اطراف می‌تواند توسعه یابد. فضای داخل ساختمان نیز با مدول ایوان‌های طبیعی موجود، مطابقت دارد وجریانی دائمی خلق می‌کند که با پوشش گیاهی پراکنده قطع می‌شود و فضاهای مختلف کاری را توسعه می‌دهد.
دسترسی به سطوح متوالی با سطوح متوالی با ارتفاع‌های متفاوت از طریق پلکانی امکان‌پذیر می‌شود  که از جلوی ساختمان و موازی با مسیر راه‌آهن امتداد می‌یابد و ساختمان در سمت روبه‌رو به صورت پلکانی ساخته شده و از روی ایوان‌های صاف طبیعی بیرون زده است و فضایی طبیعی اضافی برای کار به وجود می‌آورد، همچنین در نتیجه وجود شیشه‌های پیوسته بدون اتصالات آلومینیومی در جداره ساختمان، تاثیرات شفافیت و درخشش برجسته‌تر می‌شود. زیر سقف شیب‌دار چوبی و شیشه‌ای نیز جوی با خلاقیت زیاد ایجاد شده است که در آن  نور به آرامی فیلتر شده و با سیستم کرکره‌های تنظیمی نصب شده در سقف کنترل می‌شود.

آثار برجسته رنزو پیانو

•    ساختمان‌های اداری B&B italia – نووه دراته، کومو (Novedrate, Como)
•    منازل شخصی -کوزاگو (Cusago)، میلان
•    کلیسای پادره پیو- ایتالیا
•    مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو (Centre Pompidou) – پاریس آغاز از 1971
•    ساختمان تأسیسات شرکت اتومبیل‌سازی فیات – شهر تورینو ایتالیا
•    استادیوم فوتبال – شهر باری ایتالیا
•    کتابخانه مورگان – نیویورک 1906
•    Potsdamer Platz پوتز دامر پلاتز – شهر برلین آلمان
•    مجموعه برج‌های سیدنی استرالیا
•    ساختمان مرکز علم و تکنولوژی ملی هلند – شهر آمستردام
•    ساختمان آکادمی علوم ایالت کالیفرنیا – سانفرانسیکو آمریکا
•    مجتمع ورزشی راوانا
•    ایستگاه مترو جنوا
•    پایانه مسافربری کانسای
•    برج شارد لندن
•    فرودگاه جهانی کانسای در اوزاکا
•    موزه هنر مدرن Astrup Fearnley
•    مرکز طراحی مرسدس بنز در اشتوتگارت

افتخارات رنزو پیانو

•    عضویت افتخاری جامعه معماران آمریکا، در کشور آمریکا در سال1981
•    مدال طلای انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا،  در کشور بریتانیا انگلستان، در سال 1989
•    نشان نشان شایستگی از جمهوری ایتالیا از هیئت دولت ایتالیا، در کشور رم، ایتالیا،در سال 1989
•    جایزه کیوتو، بنیاد ایناموری، در کشور کیوتو، ژاپن، درسال 1990
•    سفیر حسن نیت یونسکو، 1994
•    عضویت افتخاری دانشکده هنر و تحقیقات آمریکا، در کشور آمریکا، در سال 1994
•    سفیر حسن نیت یونسکو، در سال 1994
•    جایزه میکل آنجلو در کشور رم، ایتالیا، در سال 1994
•    جایزه اریز موز، آمستردام، درکشور هلند، درسال 1995
•    جایزه معماری پریتزکر، کاخ سفید، کشور واشینگتن، آمریکا، در سال 1998
•    معمار دانشکده ملی سن لوکا، درکشور رم، ایتالیا، درسال 1999
•    سلطان معماری، در کشور ونیز، ایتالیا، درسال 2000
•    جایزه لئوناردو، در کشور رم، ایتالیا، درسال 2000
•    جایزه وکسنر، مرکز هنر وکسنر، کلومبوس، در کشور اوهایو، آمریکا، در سال 2001
•    مدال طلای ای آی ای، در سال 2008

جهت ارتباط با مجموعه طرح تو طرح در خصوص کسب اطلاعات بیشتر، رفع ابهامات خود یا انتقادات و پیشنهادات می‌توانید نسبت به تکمیل فرم تماس با ما اقدام نمایید.

برای خواندن مطالب بیشتر:
فراکتال | نظم در بی نظمی
معماری فولدینگ | تفسیر و تفکرات انسان
اُبِلیسک | پراکندگی آنان در سراسر جهان

 برای ارتباط با کارشناسان طرح تو طرح و دریافت مشاوره، روی دکمه زیر کلیک کنید.

درخواست مشاوره

نویسنده: نیما قیطانی